Aktualności

WARSZAWA CHOPINA. MIASTO LUDZIE WYDARZENIA

Miejska Biblioteka Publiczna w Skierniewicach zaprasza do obejrzenia wystawy poświeconej Fryderykowi Chopinowi, wielkiemu polskiemu kompozytorowi. Wystawa zorganizowana została na podstawie scenariusza Romualda Morawskiego z Muzeum Historycznego m. st. Warszawy.
Wystawa czynna od 6 grudnia 2010 r. do 15 stycznia 2011 r. w siedzibie MBP przy ul. Mszczonowskiej 43 a w godzinach pracy biblioteki.          

Warszawa Chopina to Warszawa lat 1810-1830. Składają się na nie ostatnie 2 lata istnienia Księstwa Warszawskiego czyli dominacji Napoleońskiej i 18 lat konstytucyjnego Królestwa Polskiego, podporządkowanego Rosji Aleksandra I i Mikołaja I. Wyjazd Chopina, o 27 dni poprzedzający wybuch powstania listopadowego, zbiegł się z końcem jednej z ważniejszych epok w rozwoju Warszawy.

                  Miasto ówczesne mieściło się wewnątrz tzw. Okopów Lubomirskiego wybudowanych w 1770 r. i zajmowało obszar prawie 2500 ha. Liczba ludności wzrosła z 78 tysięcy w 1810 r. do ponad 160 tysięcy w 1830. Dzięki ogromnym nakładom inwestycyjnym miasto modernizowało się. Zbudowano Aleje Jerozolimskie, utworzono Plac Zamkowy, powstała zabudowa Placu Bankowego. W miejscu Marywilu Antonio Corazzi wzniósł Teatr Wielki oddany do użytku w 1833 r. Na Krakowskim Przedmieściu powstał gmach Towarzystwa Przyjaciół Nauk. Powstały place: Teatralny, Warecki, Trzech Krzyży (i  kościół pod wezwaniem św. Anny), Małachowskiego, Krasińskich i Żelaznej Bramy. W mieście funkcjonowały trzy parki: Saski, Krasińskich i Łazienki.

                  W Warszawie działały do 1832 r.: Uniwersytet Warszawski, Instytut Agronomiczny, Towarzystwo Przyjaciół Nauk, Szkoła Główna Muzyki (ukończył ją Fryderyk Chopin) i Instytut Śpiewu, kursy przygotowawcze do Instytutu Politechnicznego, od 1825 r. rządowy Instytut Guwernantek, szkoły licealne i elementarne. Od 1814 r. na Tłumackiem działała pierwsza publiczna galeria obrazów
z kolekcji Kajetana Ossolińskiego. W jednym ze skrzydeł pałacu wilanowskiego funkcjonowało muzeum złożone przez Stanisława Kostkę Potockiego. Od 1819 r. organizowane były coroczne wystawy sztuki. Miejscami spotkań, poza prywatnymi salonami np. Krasińskiego
i Mostowskiego czy Zamojskich były teatry, resursy i kawiarnie. Prężnie działało towarzystwo muzyczne. Środowisko artystyczno-umysłowe tworzyli, poza Fryderykiem Chopinem, min Juliusz Słowacki, Zygmunt Krasiński, Stanisław Staszic, Julian Ursyn Niemcewicz, Józef Elsner, Zygmunt Vogel, Wojciech Bogusławski, Antonio Corazzi.

                 

Romuald Morawski